Voorbij de Moeder Wond….
Het is een natuurlijke gave van vrouwen om te stralen & onze omgeving op te laten lichten. Vrouwelijk is ook onze ‘innerlijke ruimte’ (fysiek, emotioneel & spiritueel) om diverse ideeën, mensen en groepen vast te houden, te omvatten en lief te hebben. Onze essentie expandeert zich op natuurlijke wijze. Wij zijn dragers van Leven. Desalniettemin stralen velen van ons meestal… NIET of slechts op halve kracht. Hoe kan dit? Een stralende, stromende vrouw is tenslotte een vrouw die in het hart van haar kracht staat en in de kracht van haar hart. Het antwoord is, dat...
Lees meerRammelende Huidhonger
Een typische ‘straf’ die ik vroeger soms kreeg als ik koppig weigerde ‘sorry’ te zeggen voor iets wat ik niét had gedaan, was dat ik thuis één, twee tot drie weken volledig genegeerd werd door beide ouders. Dus niet werd aangeraakt, gehoord of gezien. Ik bestond als het ware even niet meer. Dit is inderdaad een straf! Blijf jij als afhankelijk kind maar eens lekker in je kracht staan in zo’n situatie! Gelukkig compenseerde ik één en ander door zelf veel ‘aan te raken’: ik speelde veel buiten, groef lekker in de aarde, kleide me suf, verzamelde vuurstenen, knuffelde...
Lees meerLaad je batterij op door interactie met je ‘andere pool’
20 jaar en 8 maanden was ik, toen een zwierige kunstschilder/muzikant met de juiste sleutel éindelijk mijn kuisheidsgordel vreugdevol doorstak. Ik ben nog altijd goed bevriend met hem. Mentaal bleef ik daarna helaas nog wél làng ‘maagd’, met knellende overtuigingen die nog uit een collectief vér verleden stamden. Fysiek bevrijd, mentaal gevangen. Ik was een voorbeeldig ‘net’ meisje en beminde uitsluitend mannen waarmee ik ‘in relatie was’. Soms wilde ik éigenlijk enkel ‘proeven’, (zoals ik met mijn eten ook altijd heel avontuurlijk en losbandig ben geweest) maar...
Lees meerJe (familie)naam als krachtbron
Ik ben preciés op de dag geboren, dat ik uitgerekend was. De weeën werden opgewekt zoals gepland en ik had geen andere keus dan de baarmoeder te verlaten. Wat ik mij decennia later, als ik mij weer eens opgejaagd voelde, wél afvroeg was; was deze dag, 23 februari 1972, om 01:05 in de ochtend, ook werkelijk het tijdstip waarop IK geboren wenste te worden? Had deze geboorteprocedure ook MIJN ritme gevolgd? Deze vraag begon bewust te spelen, nadat een medium me enkele jaren geleden verteld had dat ik een ram was. “Nee hoor, zei ik, ik ben een vis. Een hele vroege....
Lees meerWat mijn droomhuis mij vertelde
Een groot, wonderlijk huis van natuursteen en hout, waarbij fundament, ‘middenschip’ en zolder één waren, zonder verdiepingen of vloeren. Ik liep letterlijk op de fundamenten van deze ‘kleine kathedraal’ en kon tegelijk de nok zien. Een huis waar ik me eigenlijk heel goed in voelde,….. àls ik in een oeroude mythe geleefd had. Dààr droomde ik recent over. En in dit huis, waar het op dat moment bijna ochtend was, woonde bovendien een witte gans. Hoewel ik het heerlijk vond dat het huis zo ‘transparant’, ‘open’ en...
Lees meer