work in progress

logboek voortgang van huidige project.

Rammelende Huidhonger

Geplaatst op 10 aug, 2015 in work in progress

  Een typische ‘straf’ die ik vroeger soms kreeg als ik koppig weigerde ‘sorry’ te zeggen voor iets wat ik niét had gedaan, was dat ik thuis één, twee tot drie weken volledig genegeerd werd door beide ouders. Dus niet werd aangeraakt, gehoord of gezien. Ik bestond als het ware even niet meer. Dit is inderdaad een straf! Blijf jij als afhankelijk kind maar eens lekker in je kracht staan in zo’n situatie! Gelukkig compenseerde ik één en ander door zelf veel ‘aan te raken’: ik speelde veel buiten, groef lekker in de aarde, kleide me suf, verzamelde vuurstenen, knuffelde...

Lees meer

Laad je batterij op door interactie met je ‘andere pool’

Geplaatst op 10 aug, 2015 in work in progress

  20 jaar en 8 maanden was ik, toen een zwierige kunstschilder/muzikant met de juiste sleutel éindelijk mijn kuisheidsgordel vreugdevol doorstak. Ik ben nog altijd goed bevriend met hem. Mentaal bleef ik daarna helaas nog wél làng ‘maagd’, met knellende overtuigingen die nog uit een collectief vér verleden stamden. Fysiek bevrijd, mentaal gevangen. Ik was een voorbeeldig ‘net’ meisje en beminde uitsluitend mannen waarmee ik ‘in relatie was’. Soms wilde ik éigenlijk enkel ‘proeven’, (zoals ik met mijn eten ook altijd heel avontuurlijk en losbandig ben geweest) maar...

Lees meer

Je (familie)naam als krachtbron

Geplaatst op 10 aug, 2015 in work in progress

  Ik ben preciés op de dag geboren, dat ik uitgerekend was. De weeën werden opgewekt zoals gepland en ik had geen andere keus dan de baarmoeder te verlaten. Wat ik mij decennia later, als ik mij weer eens opgejaagd voelde, wél afvroeg was; was deze dag, 23 februari 1972, om 01:05 in de ochtend, ook werkelijk het tijdstip waarop IK geboren wenste te worden? Had deze geboorteprocedure ook MIJN ritme gevolgd? Deze vraag begon bewust te spelen, nadat een medium me enkele jaren geleden verteld had dat ik een ram was. “Nee hoor, zei ik, ik ben een vis. Een hele vroege....

Lees meer

Wat mijn droomhuis mij vertelde

Geplaatst op 10 aug, 2015 in work in progress

  Een groot, wonderlijk huis van natuursteen en hout, waarbij fundament, ‘middenschip’ en zolder één waren, zonder verdiepingen of vloeren. Ik liep letterlijk op de fundamenten van deze ‘kleine kathedraal’ en kon tegelijk de nok zien. Een huis waar ik me eigenlijk heel goed in voelde,….. àls ik in een oeroude mythe geleefd had. Dààr droomde ik recent over. En in dit huis, waar het op dat moment bijna ochtend was, woonde bovendien een witte gans. Hoewel ik het heerlijk vond dat het huis zo ‘transparant’, ‘open’ en...

Lees meer

Terug naar Thuis

Geplaatst op 10 aug, 2015 in work in progress

  Mijn favoriete sprookjes als kind waren De Rode Schoentjes, Het Meisje Met De Zwavelstokjes, de Kleine Zeemeermin en Het Lelijke Jonge Eendje.. Ik hààtte deze verhalen en juist daarom las ik ze steeds opnieuw. Ik begreep maar niet hoe het mogelijk was dat de van oorsprong prachtige, krachtige, wilde, vrouwelijke hoofdpersonen uit deze verhalen het voor elkaar kregen hun eigen levens zò te verzieken, tot op een ‘point of no return’. Was het hebzucht, uitputting, verwarring, liefde, naïviteit? Enkel met het jonge eendje liep het uiteindelijk ‘goed’ af, omdat haar schoonheid...

Lees meer